-
1 zamiar
zamiar m (-u; -y) Absicht f, Vorhaben n;mieć zamiar (+ inf) beabsichtigen, die Absicht haben (zu + inf);mieć właśnie zamiar (+ inf) im Begriff sein (zu + inf);nosić się z zamiarem die Absicht haben, vorhaben;mieć dobre zamiary (wobec k-o) jemandem gegenüber gute Absichten haben, es gut mit jemandem meinen;mieć złe zamiary (wobec k-o) jemandem gegenüber böse Absichten haben, gegen jemanden etwas im Schilde führen -
2 zamiar
Absicht f, Vorhaben ntmieć \zamiar coś zrobić vorhaben [ lub die Absicht haben], etw zu tunmieć dobre/złe \zamiary gute/schlechte Absichten haben -
3 zamiar
-
4 zbierać
zbierać (-am) < zebrać> < zbiorę> sammeln; (zwoływać) versammeln; AGR pflücken; ernten; śmietanę abschöpfen; resztki aufsammeln;zbierać pieniądze (oszczędzać) Geld zurücklegen;zbierać pieniądze na cele charytatywne Geldspenden sammeln;zbierać ze stołu den Tisch abräumen;zbierać materiał Material zusammentragen (do G für A);zbierać zboże Getreide ernten;zbierać winogrona Trauben lesen;zbierać oklaski Beifall ernten;zbierać siły Kräfte sammeln;zbierać myśli seine Gedanken sammeln;zbierać się osoby sich versammeln; rzeczy, substancje sich ansammeln;zbierać się (mieć zamiar) sich anschicken, vorhaben;zbierać się w sobie sich sammeln, sich zusammennehmen;zbierać się do wyjścia im Begriff sein, zu gehen;zbierać się do drogi sich auf den Weg machen;zbiera się na deszcz es sieht nach Regen aus;zbiera się na burzę es sieht nach Gewitter aus, ein Gewitter ist im Anzug;zbiera mi się na wymioty mir ist übel;zbierało mu się na płacz er war dem Weinen nahe;zbierają się chmury der Himmel bezieht sich;zbierajmy się! lass uns gehen! -
5 vorhaben
vor|habenvt irr zamierzać\vorhaben zu verreisen mieć zamiar wyjechaćich habe morgen Abend schon etw vor mam już plany na jutrzejszy wieczór -
6 chęć
chęć [xɛɲʨ̑] f\chęć do życia Lebenslust fmieć na coś \chęć auf etw +akk Lust habenmieć \chęć coś zrobić Lust haben, etw zu tunodbierać komuś \chęć do czegoś jdm die Lust an etw +dat nehmenstracić \chęć do czegoś die Lust an etw +dat verlieren\chęć zemsty Rachegelüst ntrobić coś z chęci zysku etw des Geldes wegen [ lub aus Gewinnsucht] tunz chęcią mit Vergnügenmieć dobre chęci gute Absichten habenmieć złe chęci böse [ lub schlechte] Absichten habenbyć pełnym najlepszych chęci voll bester Absichten seinmimo najszczerszych chęci trotz bester Absichten -
7 meinen
mei nen ['maɪnən]I. vt\meinen, dass... sądzić, że...2) ( sagen)\meinen[, dass...] mówić [ perf powiedzieć], że...3) ( sagen wollen)was meinst du damit? co przez to rozumiesz?, co chcesz przez to powiedzieć?meinst du die Blonde da? masz na myśli tę blondynkę tam?du bist gemeint! o tobie mowa!, o ciebie chodzi!5) ( beabsichtigen) mieć [o żywić] zamiares gut/nicht gut mit jdm \meinen dobrze/źle komuś życzyćes ernst \meinen myśleć o czymś poważniedas war [von mir] nicht böse gemeint nie miałem nic złego na myśliso war das nicht gemeint nie to miałem na myśligut gemeint sein mieć dobre zamiaryII. vi\meinen Sie? tak Pan sądzi?wie \meinen Sie? jak Pan to rozumie?[ganz] wie Sie \meinen! jak Pan sobie życzy!, wedle życzenia!wenn Sie \meinen! jeśli Pan tak chce! -
8 chęć
dobre chęci guter Wille;z miłą chęcią sehr gern -
9 plan
mieć coś w \planie etw vorhabensnuć \plany [na przyszłość] Pläne [für die Zukunft] schmieden\plan budowy Bauplan m\plan zajęć Stundenplan mwedług \planu [ lub zgodnie z \planem] nach Plan, planmäßigpierwszy \plan Vordergrund mwysuwać się na pierwszy \plan in den Vordergrund tretenpokrzyżować czyjeś \plany jds Pläne durchkreuzen -
10 Wille
Wille ['vɪlə] <-ns, -n> mseinen eigenen \Willen haben mieć własną wolęetw aus freiem \Willen tun czynić [ perf u-] coś z własnej nieprzymuszonej woliseinen \Willen durchsetzen przeforsować swoją wolęjdm seinen \Willen aufzwingen narzucać [ perf narzucić] komuś swoją wolęetw wider \Willen tun czynić [ perf u-] coś wbrew własnej wolider gute \Wille dobra woladas war kein böser \Wille to nie było w złej intencji3) es geht beim besten \Willen nicht mimo najlepszych chęci jest to niemożliwe
См. также в других словарях:
zamiar — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. zamiararze {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co ktoś zamierza zrobić; też: intencja zrobienia czegoś; zamysł, plan, projekt, chęć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebezpieczny, szlachetny, skryty zamiar. Zamiar wyjazdu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamiar — m IV, D. u, Ms. zamiararze; lm M. y «to, co ktoś zamierza; projekt, plan, intencja zrealizowania czegoś» Ambitny, chwalebny, dziwaczny, godziwy, niezłomny, poważny, skryty, szalony, szlachetny, śmiały, uczciwy, zuchwały zamiar. Życzliwe, wrogie… … Słownik języka polskiego
zamiar — 1. Coś leży w czyichś zamiarach «ktoś ma coś w swoich planach, ma jakiś zamiar»: (...) krzywdzenie ani porzucanie Gabrysi nie leżało w jego zamiarach (...). M. Musierowicz, Dziecko. 2. Mieć poważne zamiary «o mężczyźnie: zamierzać poślubić… … Słownik frazeologiczny
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
poważnie — 1. Myśleć o kimś poważnie «starać się o czyjeś względy, mieć zamiar ożenić się z kimś lub wyjść za kogoś za mąż»: (...) jeśli dobrze rozumiem, to postanowiłaś stracić cnotę z mężczyzną, który będzie myślał o tobie poważnie, czyli chciał ożenić… … Słownik frazeologiczny
wylot — pot. (Być) na wylocie a) «mieć za chwilę opuścić jakieś miejsce, mieć zamiar wyjść, wyjechać»: Dam wam zwolnienie i bilet na drogę. Ale dokąd? – Właśnie – powiedział Janusz – dokąd ja mam jechać? – Do Odessy nie warto – powiedział Spychała –… … Słownik frazeologiczny
myśleć — ndk VIIa, myślećlę, myślećlisz, myśl, myślećlał, myślećleli 1. «uświadamiać sobie związki, zależności między rzeczami, zjawiskami; poznawać, usiłować rozumieć, rozumować, sądzić, przypuszczać, mniemać; snuć rozważania, zastanawiać się, namyślać… … Słownik języka polskiego
poważnie — poważnieej 1. «zachowując powagę, z powagą, z godnością, nieżartobliwie» Patrzeć, mówić poważnie. Zachowywać się poważnie. ◊ Wyglądać poważnie a) «wyglądać starzej, niż się powinno wyglądać w tym wieku, wyglądać na więcej lat, niż się ma w… … Słownik języka polskiego
poważny — poważnyni, poważnyniejszy 1. «zachowujący powagę, pełen powagi; dostojny, majestatyczny» Poważny człowiek. Poważna matrona. Poważny tłum. ◊ Poważny wiek, poważne lata «wiek podeszły, sędziwy, późne lata życia człowieka» 2. «wyrażający powagę,… … Słownik języka polskiego
wylot — m IV, D. u, Ms. wylotocie; lm M. y 1. «otwór, kanał, rura itp., przez które się coś wydostaje, wylatuje na zewnątrz; koniec arterii komunikacyjnej, kanału, rury itp.; wyjście, ujście» Wylot tunelu. Wylot alei, ulicy. Wylot lufy karabinu. 2.… … Słownik języka polskiego
ozłocić — dk VIa, ozłocićcę, ozłocićcisz, ozłoć, ozłocićcił, ozłocićcony ozłacać ndk I, ozłocićam, ozłocićasz, ozłocićają, ozłocićaj, ozłocićał, ozłocićany, przestarz. «pokryć, okryć złotem (złotą farbą, złotą biżuterią)» dziś tylko we fraz. (Chcieć, mieć… … Słownik języka polskiego